Günümüzde birçok insan depresyon tedavisi görüyor ve bu gibi insanların sesi pek de çok çıkamıyor. Çünkü, başkalarına yük olmamak adına, bu denli ince düşünerek, birçok konuyu içlerine atıyorlar ve bu durum da, onların daha da dibe batmasını beraberinde getiriyor. Fiziksel rahatsızlıklara ek olarak, mental bozukluklar konusunda da birçok çalışma yapılması gerektiğine inanıyorum. Bu şekilde birçok çocuğun veya bir gencin hayatı değişebilir ve bu durum, onların gerçek potansiyellerinin ortaya çıkmasına da vesile olabilir.

"Bir tek kalbin kırılmasını önleyebilirsem, bir yaşamdan acıyı alabilirsem, bir acıyı hafifletebilirsem ya da bir ardıç kuşunu yuvasına koyabilirsem, boşuna yaşamış olmayacağım."
 
─ Emily E. Dickinson

Bu yüzden, kısıtlı olan zamanımızı, boşuna yaşamamak gerekiyor. Bir iz bırakmak ve değerli, hak eden bir insanın hayatını etkilemek. Onun, nefes aldığı zamanlarda, rahat olmasına ve iyi hissetmesine vesile olmak.

AYRICA: Gençliğini Eğlenmekle Geçiren, İhtiyarlığını Ağlamakla Geçirir

Boşuna Yaşamış Olmayacağım (Kendi Kendine Motivasyon)

Bizim için yapılmayan iyilikleri, bizim bir başkası için yapmamız kadar güzel ne olabilir ki? Kendini kötü hisseden ve bir çare arayan insanlara, umut olmak. Destek olmak ve yardımcı olabilmek. İşte bu benim yaşamdaki anlamım, kaderimi ise üzerine kurduğuma inandığım bir hedef.

Dünyada ağlayan uzaktaki bir çocuğun, acısını omuzlarında hissedecek kadar empati yapabilen insanlardan olalım. Bir çocuğun, hayâllerinden vazgeçmemesi ve ona bu yolda vesile olmak, daha kıvanç duyulası bir şey olamaz. Eğer bu hedeflerimden, bir tanesi bile gerçek olduğunda, işte o zaman, boşuna yaşamış olmayacağım. Bunu ise çok istiyorum.